Физички проблеми како резултат на психолошка тензија: психосоматика

Денес ќе се запознаеме со нешто што сите го имаме почувствувано. Пеперутки во стомак, влажни раце, забрзано биење на срцето, болки во градите, губење на воздух. Светот на психосоматиката може вака да се јави „невино“ или пак да остави и посериозни последици ради психолошка тензија. Психосоматско нарушување е состојба во која психолошките стресови негативно влијаат на физиолошкото (соматско) функционирање. Зборот се состои од умот ( психо) и телото ( сома). Се смета дека некои физички болести се особено склони кон влошување на менталните фактори како што се стресот и анксиозноста. Со ова можеме да разбереме дека одредени ментални болести, како и психолош ка тензија може да влошат моментални физички симптоми и проблеми или да направат нови. 

До одреден степен скоро сите болести се и физички и психички и поврзани меѓусебе. Има ментален аспект на секоја болест - како се справуваме со болеста, како се крепиме физички, колку можеме да се бориме. Има и физички аспект на секоја болест - може да одбиваш да правиш некои работи, и како резултат на тоа да се јават физички проблеми. 

Се смета дека некои физички болести се особено склони да се влошат од менталните фактори како што се стресот и анксиозноста. На пример, тие вклучуваат псоријаза, егзема, чир на желудникот, висок крвен притисок и срцеви заболувања. Но, како можи мозокот да влијае на телото? Може ова да го видиме низ едноставен пример: кога се плашиме можеме да развиеме симптоми на анксиозност. Ако сме под таа психолошка тензија подолго време, тие симптоми може да останат подолго. Дел од симптоми на анксиозност се: забрзано биење на срце, грчеви во стомак, лошење, тремор, сува уста, болки во градите, главоболки и брзо дишење. Понекогаш, луѓето кои искусуваат чести психосоматски симптоми може да се фиксираат на нив и да развијат соматско нарушување на симптомите, што Американската психијатриска асоцијација (АПА) го дефинира како кога некој има „значителен фокус на физички симптоми, како што се болка, слабост или отежнато дишење, што резултира со голема неволја и/или проблеми во функционирањето“. Меѓутоа, ако од време на време доживувате психосоматски симптоми, не значи дека го имате ова нарушување. За да ви биде дијагностицирано соматско нарушување на симптомите, мора да искусите „прекумерни мисли, чувства и однесувања поврзани со физичките симптоми“, објаснува АПА.

Психосоматските болести, психосоматските нарушувања и психосоматските симптоми обично се предизвикани од средно до високо ниво на стрес, анксиозност или депресија.

Која е улогата на стресот при соматизацијата?

Кога доживувате емоционален стрес, вашето тело ослободува хормони како што се адреналин и кортизол. Овие не се нужно лоши - тие се хормони „бори се или бегај“. Но, кога се ослободуваат прекумерни количини на хормони на стрес, тие можат да предизвикаат непријатни симптоми како дигестивни проблеми, проблеми со срцето (вклучувајќи зголемен крвен притисок, отежнато дишење и болка во градите), како и мноштво други психосоматски симптоми. Хормоните на стрес, исто така, можат да предизвикаат флуктуации во нивото на серотонин, како и слабеење на вашиот имунолошки систем, што и двете може да ги влошат физичките заболувања.

Ризик фактори кои може да донесат до соматизација

• имање историја на анксиозност и депресија,
• имање скорешен трауматски настан,
• имање историја со детска траума и 
• некои луѓе се посензитивни на болка и соматски заболувања.

Знаци и симптоми на психосоматско заболување

• лошење,
• констипација,
• гасови,
• дијареа,
• подуеност, 
• забрзано чукање на срцето,
• брз пулс, 
• губење на воздух,
• болки во гради,
• висок крвен притисок,
• заматеност,
• главоболки,
• потени/ влажни раце,
• хронична болка,
• здрвеност и болка во врат.

Како се третира? 

Секоја болест има свои опции за третман. За физички болести, физичките третмани како што се лекови или операции обично се најважни. Сепак, здравствените работници обично ќе се обидат да го третираат лицето како целина и да ги земат во предвид менталните и социјалните фактори кои можат да придонесат за болеста. 

Ако вашиот лекар смета дека се соочувате со значајни предизвици со вашето менталното здравје, тој најверојатно ќе ве упати кај професионалец за ментално здравје. Терапевтот или советникот би можел да ви помогне точно да одредите што го предизвикува вашиот стрес и да предложи методи за управување со вашите чувства, така што тие ќе станат помалку интензивни и со помала веројатност да ги влошат вашите симптоми. 

Главна идеа тука е да се намали стимулираноста и да се смири нервниот систем. Покрај професионална помош, има одредени активности кои може да ги правите кои може да ви помогнат:

• вежбање,
• водење дневник,
• медитација,
• доволно спиење,
• намалување шеќер и слично.

Најважно што треба да се знај тука е, иако симптомите се психосоматски, тие се вистински и релевантни и доколку лошо се одразуваат на секојдневието - побарајте помош!

Прочитај повеќе:

https://patient.info/mental-health/psychosomatic-disorders

https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/28866901/

https://integrativepsych.co/new-blog/anxiety-specialist-five-towns